Hyzop znany był jako lek „czyszczący”
W X wieku Awicenna stosował hyzop jako środek przeciw nowotworom skóry, wątroby, śledziony i macicy. Leczono nim także schorzenia płuc, łącznie z gruźlicą. Do północnej Europy, a więc i do Polski, dotarł wraz z innymi roślinami dopiero w XVI wieku, rozpowszechniony głównie przez męskie zakony benedyktynów i cystersów. Zakonnicy uprawiali go w ogródkach przy klasztorach. Hyzop znany był jako lek „czyszczący” z wielu chorób, a Marcin z Urzędowa zaznacza, że: „izop jest ziele znakomite, rzadko kto by go nie miał w swoim ogródku”. Uważano, że herbata z niego wzmacnia żołądek i piersi, a także nadaje się do płukania gardła w stanach zapalnych. Do herbatek takich dodawano czasem miodu.
Znalazłeś się tutaj dzięki poniższej frazie kluczowej: